Równanie Gibbsa-Duhema – jedna z tożsamości termodynamicznych.
Załóżmy, że układ składa się z k-faz oraz s-substancji. Wtedy równanie Gibbsa-Duhema można zapisać w postaci:
| | |
|
(1) |
gdzie:
- – entropia -tej fazy,
- – temperatura -tej fazy,
- – objętość -tej fazy,
- – ciśnienie -tej fazy,
- – ilość cząstek i-tej substancji w -tej fazie,
- – potencjał chemiczny substancji wchodzącej w skład układu.
W równaniu Gibbsa-Duhema uwzględniamy, że dana faza „” może się składać z „” substancji. Stąd w ostatnim członie występuje sumowanie po wszystkich substancjach wchodzący w skład rozważanej fazy.
We wzorze (1) wskaźnik „” na górze oznacza numer fazy, a dolny wskaźnik to numer substancji.
Potencjał Gibbsa dla -tej przy jego energii wewnętrznej ciśnieniu objetości temperaturze i entropii zapisujemy jako:
| | |
|
(2) |
Różniczce wyrażenia (2) wykorzystamy wzór wynikający z pierwszej zasady termodynamiki, czyli
| |
|
|
(3) |
Równanie (3) przepisujemy w postaci:
| | |
|
(4) |
W stanie równowagi termodynamicznej występuje stała temperatura, ciśnienie w rozważanym układzie, zatem potencjał Gibbsa jest:
| | |
|
(5) |
Różniczka wielkości (5) przepisujemy z definicji różniczki iloczynu:
| | |
|
(6) |
Łącząc równanie (4) z (6), co otrzymujemy:
| | |
|
(7) |
W równaniu (7), po krótkich redukowaniu wyrazów jednego wyrazu z prawej z wyrażeniem z lewej strony naszego równania, wtedy dochodzimy do wniosku:
| | |
|
(8) |
Dla tej samej substancji w różnych fazach potencjały chemiczne są jednakowe, wykorzystując tę wiadomość, mamy:
| | |
|
(9) |
Co kończy dowód.